Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως στο δυτικό κόσμο, παρατηρείται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για το περιβάλλον, την οικολογία και την αειφόρο ανάπτυξη. Το περιβάλλον βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε είδους αναζήτησης. Ένας από τους πιο κατάλληλους και αποτελεσματικούς επιστημονικούς διαύλους προσέγγισης της σχέσης ανθρώπου και περιβάλλοντος είναι η Γεωγραφία, διότι διερευνά συνθετικά και συνολικά τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος.
Σήμερα που οι πιέσεις βιομηχανικής ανάπτυξης, η αστικοποίηση, η υιοθέτηση της αισθητικής της «μηχανής» και ο καταναλωτισμός διατάραξαν τη σχέση ανθρώπου και φύσης με τις γνωστές συνέπειες, διαφαίνονται κάποιες ελπιδοφόρες τάσεις και δράσεις:
τάσεις επανασχεδιασμού αστικών περιοχών και ελεύθερων χώρων, διεκδίκησης δικαιωμάτων για δημοκρατική χρήση του δημοσίου χώρου, προαγωγής της μικρότερης κλίμακας, τάσεις ‘επιστροφής στην ύπαιθρο’, τάσεις στροφής της κατανάλωσης και αναζήτησης του «τοπικού» και της διακριτής ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών. Τάσεις που πρέπει να αποτελέσουν τις βάσεις πολιτικών ανάπτυξης.
Το ζητούμενο δεν είναι η μεταφορά των περιβαλλοντικών θεμάτων στη σφαίρα της πολιτικής, αλλά το αντίστροφο: η μεταφορά της πολιτικής στο περιβάλλον.
Αναζητείται μια πολιτική για το περιβάλλον. Μια πολιτική σε επίπεδο χωροταξικού σχεδιασμού και ενέργειας. Μια πολιτική σε επίπεδο εκπαίδευσης και επιμόρφωσης. Μια πολιτική σε επίπεδο τοπίου που θα αποσκοπεί στην προστασία, διαχείριση και στο σχεδιασµό των τοπίων που χάνουν τον χαρακτήρα, τη φυσιογνωμία και την ταυτότητά τους.
Η Γεωγραφία, ως επιστήμη του χώρου και του χρόνου, της φύσης και του ανθρώπου, μπορεί να προσφέρει λύσεις σε σύγχρονα ζητήματα με γνώμονα την προστασία, την ορθή διαχείριση και το σχεδιασμό τοπίων και οικοσυστημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο η Ένωση Γεωγράφων Ελλάδας (Ε.ΓΕΩ) θα συνεχίζει να εργάζεται τόσο ως συλλογική οντότητα, όσο και μέσω του επιστημονικού έργου και της συνεισφοράς των μελών της, σε ποικίλα επίπεδα θεωρίας και πράξης.